ทริปวันที่ 9

วันสุดท้ายแล้ว ขนกระเป๋ามาที่รถ หนักมาก ทั้งเสื้อผ้าและของฝากที่ซื้อมา รถออกไปที่วัดราชบูรณะ จ.พิษณุโลก สร้างในสมัยสุโขทัย โบสถภ์เป็นอาคารก่ออิฐถือปูน บานประตูหน้าต่างเป็นไม้แกะสลัก ผนังภายในเป็นจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ รอบอาคารติดใบเสมาบนฐานก่ออิฐถือปูนรูปดอกบัวบาน มีกำแพงแก้วล้อมรอบ

ที่สดท้ายคือที่วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหารหรือ วัดพระพุทธชินราช สกุลช่างอยุธยา ผังบริเวณจะมีวิหารอยู่ด้านหน้าตั้งอยู่หน้าพระปรางค์ มีมุขยื่นเป็นทางเข้า มีวิหารคตโอบล้อม เป็นวัดที่มีชื่อเสียงมาก คนเยอะจนดูเหมือนศรัทธาจะกลายเป็นธุรกิจไป

การจัดสวนน่ารัก มีที่นั่งพักผ่อนเยอะ

พักทานข้าวและแวะซื้อของฝาก จากนั้นก็ขึ้นรถกลับลาดกระบังเป็นอันจบทริปเก้าวันอันยาวนานที่สุดในชีวิต แม้ว่าตอนนั้นจะอยากกลับบ้าน เหนื่อย ดำ แต่ก็เป็นประสบการณ์ที่ดีและอาจเป็นครั้งเดียวในชีวิตที่จะได้เดินทางไกลและหลากหลายขนาดนี้ ขอบคุณอาจารย์ที่ให้ความรู้มากมาย ให้ประสบการณ์ที่หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว ขอบคุณเพื่อนๆที่ร่วมทาง สมกับเป็นทริปในตำนานจริงๆค่ะ

ทริปวันที่ 8

วันที่แปดที่อำเภอกงไกรลาศ ไปที่บ้านคุณลุงของอ.ตี๋ เล่าประวัติความเป็นมาให้ฟัง เปิดบ้านให้ดูแถมใจดีเลี้ยงข้าวอร่อยๆอีก ขอบคุณมากๆค่ะ
อำเภอกงไกรลาศ มีเจ็ดตำบล ส่วนมากเป็นคนจีนที่อพยพมา มีอาชีพทำนาและจับปลา สิ่งที่ขึ้นชื่อคือปลาเนื้ออ่อน และมีบ่อน้ำมันเยอะที่สุดในประเทศไทย

เข้าไปดูหลังร้านขนมผิงแง้มประตูขาย หอมและอร่อยมาก

 กล่องไม้และหนังสือพิมพ์จีนเก่า

พี่เจ้าของบ้าน เล่าว่ามาซื้อบ้านติดกันสามหลังนี้ไว้เพราะอยากเก็บของเก่าๆไว้ให้รุ่นลูกหลานได้ดู

หลังจากนั้นเราก็ไปกันที่สนามบินสุโขทัย เป็นสนามบินที่ไม่เหมือนสนามบินอื่นด้วยการอนุรักษ์พยายามรักษา นำเอกลักษณ์ของสุโขทัยมาใช้ในอาคารใหม่อย่างสวยงาม ลงตัว

บริเวณด้านหน้าที่ตรวจกระเป๋า

สร้างเป็นเอกลักษณ์ของสนามบินสุโขทัย

พุ่มไม้ทำเป็นลายฟันปลาสื่อถึงสุโขทัย

นั่งรถรางชมโดยรอบและไปที่สุโขทัยเฮอริเทจ รีสอร์ท เป็นรีสอร์ทระดับสี่ดาว เป็นอาคารหมู่ รอบบ่อน้ำตรงกลาง ใช้โครงสร้าง วัสดุสมัยใหม่ที่กลมกลืนกับสภาพแวดล้อม ช่องเปิดที่สื่อถึงงานสุโขทัย

ร่องน้ำฝนตรงขอบบันได

ไฟตามทางเดินจะเจาะช่องและฝังหลอดไฟไว้ด้านในเพื่อให้แสงที่สวย ไม่จ้าเกินไป

ออกจากสนามบินก็ย้อนกลับไปที่ชุมชนศรีสัชนาลัยอีกรอบ ดูชุมชน งานชาวบ้านอย่างแท้จริง ระนาบสวย ถ่ายไปเรื่อยๆจนแสงหมด มืดเลยอ.จิ๋วจึงยอมขึ้นรถกลับที่พัก

ทริปวันที่ 7

ออกเดินทางไปที่ศรีสัชนาลัย ที่แรกที่ไปคือวัดพระศรีรัตนมหาธาตุราชวรวิหาร ตอนเข้าเดินข้ามสะพานแขวนไป กว่าจะถึงก็มึนไปเหมือนกัน มีเจดีย์พระปรางค์ ใช้ศิลาแลงและก่อปูนฉาบ วางเส้นแกนแบบสมมาตร มีเจดีย์ทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ คุณค่าของประติมากรรมที่โดดเด่นคือ พระปรางค์ลีลาที่เหมือนกำลังเดินและยิ้ม

วัดโคกสิงคาราม เป็นวัดเก่าแห่งเดียวในศรีสัชนาลัยที่มีเจดีย์ทรงระฆัง

วัดกุฎีราย ตัวมณฆปเป็นศิลาแลงที่ก่อเป็นPointed Arch

ศูนย์ศึกษาอนุรักษ์เครื่องสังคโลก ด้านในมีการจัดแสดงเครื่องเคลือบและวัตถุโบราณมากมากและมีส่วนที่เป็นเตาเผาโบราณ เป็นอาคารใหม่ที่พยายามนำเอกลักษณ์ของศรีสัชนาลัยมาใช้เห็นได้จากลักษณะช่องเปิดที่ยาวดังเห็นได้ในงานโบราณหลายที่

บ้านหลังศูนย์ศึกษาอนุรักษ์เครื่องสังคโลก เป็นบ้านไม้ยกใต้ถุนสูง มีการยกระดับภายในบ้านหลายชั้นมาก ได้ขึ้นไปนั่งบนครัวบ้านคุณยาย เย็นสบายมากๆ

วัดเจดีย์เก้ายอด สร้างบนสันเขา เป็นการเล่นstepที่งดงาม เป็นการปรับระดับที่ดูแล้วไม่เสียความเป็นเนินของพื้นที่ ยกศิลาแลงขึ้นมาเป็นterrace

วัดเจดีย์เอน อยู่ใกล้กับวัดเจดีย์เก้ายอด ยกระดับขึ้นเป็นฐาน ใช้ศิลาแลง บริเวณโดยรอบเป็นต้นไม้ใหญ่ มีความสมบูรณ์มาก

วัดนางพญา เป็นวัดแรกที่เดินไปเจอในอุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย เป็นวัดที่มีผนังวิหารมีลวดลายปูนปั้นวิจิตรงดงาม

ต่อไปเป็นวัดสวนแก้ว วัดเจดีย์เจ็ดแถวและวัดช้างล้อม แต่แบตกล้องหมดและหมดแรงจึงไม่ได้ถ่ายรูป กลับที่พักอย่างหมดแรง